वसुदेवसुतं देवं कंसचाणूरमर्दनम्।
देवकीपरमानन्दं कृष्णं वन्दे जग्दगुरुम्

वक्रतुंड महाकाय सूर्यकोटी समप्रभ |
निर्विघ्नं कुरु मे देव सर्व कार्येषु सर्वदा ||

ॐ नमोजी आद्या । वेद प्रतिपाद्या ॥
जय जय स्वसंवेद्या । आत्मरूपा ॥१॥
देवा तूंचि गणेशु । सकळमति प्रकाशु ॥
म्हणे निवृत्ति दासु । अवधारिजो जी ॥२॥

अकार चरण युगुल । उकार उदर विशाल ॥
मकार महामंडल । मस्तकाकारें ॥३॥

रुप पाहता लोचनी | सुख झाले हो साजणी ||
तो हा विठ्ठल बरवा | तो हा माधव बरवा ||
बहुत सुकृताची जोडी | म्हणुन विठ्ठले आवडी ||
सर्व सुखाचे आग | बाप रखुमादेविवर ||

सुंदरते ध्यान उभे विटोवरी | कर कटावरी ठेऊनीया ||
तुळशी हार गळा कासे पितांबर | आवडे नीरंतर हेचि ध्यान ||
मकर कुंडले तळपती श्रवणी | कंठी कौस्तुभमणी विराजीत ||
तुका म्हणे माझे हेचि सर्व सुख | पाहिन श्रीमुख आवडीने ||

देवाचिये द्वारी उभाक्षण भरी | तेणे मुक्तिचारी साधियेल्या ||
हरी मुखे म्हणा हरी मुखे म्हणा | पुण्याची गणणा कोण करी ||
असोनि संसारी जीवे वेगु करी | वेदशास्त्र उभारी बाह्य सदा ||
ज्ञानदेव म्हणे व्यासचीया खुणा | द्वारकेचा राणा पांडवा घरी ||

ॐकार स्वरूपा, सद्गुरू समर्था | अनाथाच्या नाथा, तुज नमो ||
तुज नमो, तुज नमो, तुज नमो ॥१॥
नमो मायबापा, गुरुकृपाघना | तोडी या बंधना मायामोहा ||
मोहोजाळ माझे कोण नीरशील | तुजविण दयाळा सद्गुरुराया ॥२॥
सद्गुरुराया माझा आनंदसागर | त्रैलोक्या आधार गुरुराव
गुरुराव स्वामी असे स्वयंप्रकाश | ज्यापुढे उदास चंद्र-रवि
रवि, शशी, अग्नि, नेणती ज्या रूपा | स्वयंप्रकाशरूपा नेणे वेद ॥३॥
एका जनार्दनी, गुरू परब्रम्ह | तयाचे पैनाम सदामुखी ॥४॥

शुद्धब्रम्ह परात्पर राम कालात्मक परमेश्वर राम |
शेषतल्प सुखनिद्रीत राम ब्रम्हद्यमर प्रार्थित राम |
चण्डकिरण कुलमण्डण राम श्रीमद् दशरथनंदन राम |
कौसल्यासुखवर्धन राम विश्वमित्रप्रियधन राम |

फिरवीले देऊळ जगा मधी ख्याती | नामदेवा हाती दुध प्याला ||
भरीयली हुंडी नरसीह मेहत्याची | धनाजी जाटाची शेते पेरी ||
मीराबाईसाठी घेतो विष प्याला | दामाजीचा झाला पडेवार ||
कबीराचे मागी विणुलागे शेले | ऊठविले मुल कुंभाराचे ||
आता तुम्ही दया करा पंढरी राया | तुका विनवी पाया वेळोवेळा ||

अमृताहुनी गोड नाम तुझे देवा | मन माझे केशवा का बा न घे |
सांग पंढरीराया काय करु यांसी | का रूप ध्यानासी न ये तुझे ||
किर्तनी बैसता निद्रे नागविले | मन माझे गुंतले विषयसुखा ||
हरिदास गर्जती हरिनामाच्या किर्ती | नये माझ्या चित्ती नामा म्हणे ||

खेळ मांडीयेला वाळवंटी घाई, नाचती वैष्णव भाई रे ।
क्रोध अभिमान गेला पावटणी, एकएका लागतील पायी रे॥
नाचती आनंद कल्लोळा पवित्र गाणे वनमाळी रे ।
कळी कामावरी घातली काम एक एकाहुनी बळी रे ॥
गोपीचंदन उटी तुळशीच्या माळा, हार मिरविती गळा रे ।
टाळ मृदुंग घाई पुष्प वर्षाव, अनुपम्य सुखसोहळा रे ॥
लुब्धली नादी लागली समाधी मुढजन नारी लोका रे ।
पंडीत ज्ञानी योगी महनुभव एकची सिद्ध साधका रे ॥
वर्ण अभिमान विसरली याती, एकेका लोटांगणी जाती रे।
निर्मळ चित्ते झाली नवनीते, पाषाणा पाझर सुटती रे ॥
होतो जयजयकार गर्जत अंबर, मातले हे वैष्णव वीर रे।
तुका म्हणे सोपी केली पायवाट, उतरावया भवसागर रे ॥

संत भार पंढरीत | किर्तनाचा गजर होत ||
तेथे असे देव ऊभा | जैसी समचरणांची शोभा ||
रंग भरे किर्तनात | प्रेमे हरीदास नाचत ||
सखा विरळा ज्ञानेश्वर | नामयाचा जो जिव्हार ||
ऐश्या संता शरण जावे | जनी म्हणे त्याला ध्यावे||

केशवा माधवा तुझ्या नामात रे गोडवा ||
तुझ्या सारखा तूच देवा | तुला कुणाचा नाही हेवा
वेळोवेळी संकटातुनी तारिसी मानवा ||
वेडा होऊनी भक्तीसाठी | गोप गड्यांसह यमुनाकाठी
नंदाघरच्या गाई हाकीशी गोकुळी यादवा ||
वीर धनुर्धर पार्थासाठी | चक्र सुदर्शन घेऊनी हाती
रथ हाकुनिया पांडवांचा पळविशी कौरवा ||

ॐकार प्रधान रूप गणेशाचे | हे तीन्ही देवांचे जन्म स्थान ||
अकार तो ब्रम्हा उकार तो विष्णु | मकार महेश जाणियेला ||
ऐसे तीन्ही देव देखोनी उत्पन्न | तो हा गजानन मायबाप ||
तुका म्हणे ऐसी आहे वेद वाणी | पहावी पुराणी व्यासाचिया ||

धरीला पंढरीचा चोर | गळा बांधुनिया दोर
ह्रुदय बंदी खाना केला | आत विठ्ठल कोंडीला
शब्दे केली जडा जुडी | विठ्ठल पायी घातली बेडी
सोहं शब्दे मारा केला | विठ्ठल काकुळ्ती आला
जनी म्हणे बा विठ्ठला |जीव्हे न सोडी मी तुला

देवा तुझा मी सोनार | तुझ्या नामाचा व्यवहार ||
मन बुद्धीची कातरी | राम नामे सोने चोरी ||
नरहरी सोनार हरीचा दास | भजन करी रात्रंदिवसा||

एवढा मनीचा पुरवा हेतु | पंढरी नाथा भेट द्या हो ||
मग मी तुमच्या लागीन पाया | करीन काया कुरवंडी ||
निळा म्हणे दास झालो | विनंती तुम्हास करीन आता ||

कृपाळु हा पंढरीनाथ, वडिलांचे दैवत ||
पंढरीसी जाऊ चला, भेटु रखुमाई विठ्ठला ||
पुंडलीके बरवे केले, कैसे भक्तिने गोविले ||
एका जनार्दनी नीट, पायी जोडीले सेवेत ||

आता तरी पुढे हाच उपदेश | नका करू नाश आयुष्याचा ॥धृ॥
सकळाच्या पाया माझे दंडवत | आपुलाले चित्त शुद्ध करा ॥१॥
हित ते करावे देवाचे चिंतन | करुनिया मन शुद्ध भावे ॥२॥
तुका म्हणे हित होय ती व्यापार | करा काय फार शिकवावे॥३॥

तुझ्या कृपेने दिन उगवे हा | करुनी तव भजना ||
वंदितो तुजला गजवदना ||
सिंदुर वदना तुजला नमितो, तु अमुची प्रेरणा ||
सुखकार तू दु:ख हरोनिया, तारी प्रभु सकळा ||
विघ्नविनाशक म्हणती तुजला, तू आमची प्रेरणा ||
सर्व सुखाचा तू प्रभुदाता, विद्येच्या देवा ||
कर्पुगौरा गणनायक तू , गाऊनी तव भजना ||

अजि सोनियाचा दिनु ।
अजि सोनियाचा दिनु । वर्षे अमृताचा घनु ॥१॥
हरि पाहिला रे हरि पाहिला रे । सबाह्यभ्यंतरी अवघा व्यापक मुरारी ॥२॥
दृढ विटे मन मुळी । विराजीत वनमाळी ॥३॥
बरवा संत समागमु ।प्रगटला आत्मारामु ॥४॥
कृपासिंधु करुणाकरु । बाप रखमादेविवरु ॥५॥


अवचिता परिमळू, झुळुकला अळुमाळू
अवचिता परिमळू, झुळुकला अळुमाळू ।मी म्हणु गोपाळू, आला गे माये ॥१॥
चांचरती चांचरती बाहेरी निघाले ।ठकचि मी ठेलें काय करू ॥२॥
तो सावळा सुंदरू कासे पितांबरू ।लावण्य मनोहरू देखियेला ॥३॥
बोधुनी ठेलें मन तव जालें आन ।सोकोनी घेतले प्राण माझे गे माये ॥४॥
बाप रखुमादेवीवरू विठ्ठल सुखाचा ।तेणें काया मने वाचा वेधियेलें ॥५॥


अधिक देखणें तरी निरंजन पाहणे
अधिक देखणें तरी निरंजन पाहणे | योगिराज विनवणें मना आलें वो माये ॥१॥
देह बळी देऊनी साधिलें म्यां साधनीं । तेणे समाधान मज जोडलें वो माये ॥२॥
अनंगपण फिटलें मायाछंदा सांठविलें । सकळ देखिलें आत्मस्वरूप वो माये ॥३॥
चंदन जेवीं भरका अश्वत्थ फुलला । तैसा म्यां देखिला निराकार वो माये ॥४॥
पुरे पुरे आतां प्रपंच पाहणें । निजानंदी राहणे स्वरूपीं वो माये ॥५॥
ऐसा ज्ञानसागरु रखुमादेविवरु । विठ्ठलीं निर्धारु म्यां देखिला वो माये ॥६॥

अरे अरे ज्ञाना झालासी पावन
अरे अरे ज्ञाना झालासी पावन । तुझें तुज ध्यान कळो आले ॥१॥
तुझा तूंचि देव तुझा तूंचि भाव । फिटला संदेह अन्यतत्वी ॥२॥
मुरडूनियां मन उपजलासी चित्तें । कोठें तुज रेतें न दिसे रया ॥३॥
दीपकीं दिपक मावळल्या ज्योती । घरभरी वाती शून्य झाल्या ॥४॥
वृत्तीची निवृत्ती आपणांसकट । अवघेंची वैकुंठ चतुर्भूज ॥५॥
निवृत्ति परमानुभव नेमा । शांतिपूर्ण क्षमा ज्ञानदेवो ॥६॥

अगा करुणाकरा करितसे धांवा ।
अगा करुणाकरा करितसे धांवा ।या मज सोडवा लवकरी ॥१॥
ऐकोनियां माझी करुणेची वचने ।व्हावें नारायणें उतावीळ ॥२॥
मागें पुढें अवघा दिसे रिता ठाव ।ठेवूनि पायीं भाव वाट पाहें ॥३॥
उशीर तो आतां न पाहिजे केला ।अहो जी विठ्ठला मायबापा ॥४॥
उरलें तें एक हेंचि मज आतां ।अवघें विचारितां शून्य झालें ॥५॥
तुका म्हणे आतां करीं कृपा दान | पाउलें समान दावीं डोळा ॥६॥

हरिभजनाविण काळ घालवू नको रे
हरिभजनाविण काळ घालवू नको रे
दोरीच्या सापा भिवुनी भवा | भेटी नाही जिवा-शिवा
अंतरीचा ज्ञानदिवा मालवू नको रे |1|
विवेकाची ठरेल ओल |ऐसे की बोलावे बोल
आपुल्या मते उगीच चिखल कालवू नको रे |2|
संत संगतीने उमज |आणुनि मनी पुरते समज
अनुभवावीण मान हालवू नको रे |3|
सोहिरा म्हणे ज्ञानज्योती | तेथ कैचि दिवस-राती
तयावीण नेत्रपाती हालवू नको रे |4|

अगा करुणाकरा करितसे धांवा
अगा करुणाकरा करितसे धांवा । या मज सोडवा लवकरी ॥१॥
ऐकोनियां माझी करुणेची वचने । व्हावें नारायणें उतावीळ ॥२॥
मागें पुढें अवघा दिसे रिता ठाव । ठेवूनि पायीं भाव वाट पाहें ॥३॥
उशीर तो आतां न पाहिजे केला । अहो जी विठ्ठला मायबापा ॥४॥
उरलें तें एक हेंचि मज आतां । अवघें विचारितां शून्य झालें ॥५॥
तुका म्हणे आतां करीं कृपा दान |पाउलें समान दावीं डोळा ॥६॥

अबीर गुलाल उधळीत रंग
अबीर गुलाल उधळीत रंग |
नाथा घरी नाचे माझा सखा पांडुरंग ॥धृ.॥
उंबरठ्यासी कैसे शिवू आम्ही जाती हीन ।
रूप तुझे कैसे पाहू त्यात आम्ही लीन ।
पायरीशी होऊ दंग गावूनी अभंग ॥१॥
वाळवंटी गावू आम्ही वाळवंटी नाचू ।
चंद्रभातेच्या पाण्याने अंग अंग न्हाऊ ।
विठ्ठलाचे नाम घेऊ होऊनी नि:संग ॥२॥
आषाढी कार्तिकी भक्तजन येती ।
पंढरीच्या वाळवंटी संत गोळा होती ।
चोखा म्हणे नाम घेता भक्त होती दंग ॥३॥

अमृताहुनी गोड नाम तुझे देवा
अमृताहुनी गोड नाम तुझे देवा |मन माझे केशवा का बा न घे ॥धृ.॥
सांग पंढरीराया काय करू यांसी |का रूप ध्यानासी न ये तुझे ॥१॥
किर्तनी बैसता निद्रे नागविले |मन माझे गुंतले विषयसुखा ॥२॥
हरिदास गर्जती हरिनामाच्या किर्ती |नये माझ्या चित्ती नामा म्हणे ॥३॥

अरे अरे ज्ञाना झालासी पावन
अरे अरे ज्ञाना झालासी पावन ।तुझें तुज ध्यान कळो आले ॥१॥
तुझा तूंचि देव तुझा तूंचि भाव ।फिटला संदेह अन्यतत्वी ॥२॥
मुरडूनियां मन उपजलासी चित्तें ।कोठें तुज रेतें न दिसे रया ॥३॥
दीपकीं दिपक मावळल्या ज्योती |घरभरी वाती शून्य झाल्या ॥४॥
वृत्तीची निवृत्ती आपणांसकट ।अवघेंची वैकुंठ चतुर्भूज ॥५॥
निवृत्ति परमानुभव नेमा ।शांतिपूर्ण क्षमा ज्ञानदेवो ॥६॥